Cross Border Directive Ervaringsdeskundige

Hierbij is het woord aan Frits Beutick over de cross border directive die de EU aanbiedt.

Frits Beutick schrijft:

Laat ik voorop stellen, ik ben niet iemand die voor zijn lol procedures uitpluist of zich vastbijt in juridische documenten. Daarvoor moeten jullie bij Paul Subelack zijn. Wat ik hier vertel is gebaseerd op mijn eigen ervaringen. Het gaat over zorg.

Laatst meldde iemand in de groep (Nederlanders in Ierland) al vier jaar op een wachtlijst voor een medische ingreep te staan. Los van het feit dat de kwaliteit van leven daardoor kan worden aangetast, is het ook niet nodig. De cross border directive van de EU biedt EU ingezetenen de mogelijkheid in een andere lidstaat een behandeling te ondergaan. Het ene land heeft een tekort aan capaciteit, terwijl in een ander land wellicht ruimte over is. Wie langer dan een jaar staat ingeschreven bij een kliniek of ziekenhuis kan een aanvraag indienen voor een behandeling in een ander land. Dat is mooi en het werkt ook maar pas wel op voor adders onder het gras.

Even een opmerking vooraf: het Verenigd Koninkrijk is natuurlijk geen EU land meer sinds Brexit. Maar op het Ierse eiland geldt nu de Northern Ireland Directive, waardoor het voor inwoners van de republiek nog steeds mogelijk is een behandeling over de Iers-Ierse grens te ondergaan.

Tot zover het goede nieuws. Het slechte nieuws is dat je intensief te maken krijgt met HSE, de Health Service Executive. Deze organisatie vertegenwoordigt het toppunt van bureaucratie en de medewerkers hebben helaas meer macht dan kennis. Bij mijn aanvraag voor een heupoperatie in Noord Ierland werd dat in eerste instantie geweigerd met als argument dat het Nederlandse CAK dat moest betalen. Na een intensieve mailwisseling waarbij CAK en HSE elkaar met verdragen en regels om de oren sloegen, werd het een zogeheten Solvit procedure. Dit is een procedure die je als burger van de EU kunt aanspannen wanneer je dreigt klem te raken tussen de regels van twee EU landen. Men was er vrij snel uit: HSE had ongelijk en ik had recht op hulp in Noord-Ierland.

Voor een aanvraag voor een cross border operatie zijn heel wat documenten nodig waaronder een verklaring van je huisarts en een bewijs dat je langer dan een jaar staat ingeschreven voor een operatie. Dat laatste verstrekt het ziekenhuis. Het bureaucratische karakter van HSE kwam weer ten volle tot uiting toen in de verklaring van mijn huisarts de naam van de chirurg niet goed was gespeld. Er stond Cusack in plaats van Cusick. Afgewezen, opnieuw beginnen! En daarna had HSE opeens commentaar over het adres van het ziekenhuis.

Vanwege de zeer bureaucratische insteek van HSE is het volgende van groot belang. Het geld voor een cross border operatie moet je zelf voorschieten. Na de ingreep zorgt het ziekenhuis voor een formulier waarmee je dat bij de HSE kunt declareren. Op dat formulier mag niet één foutje staan! Een bekende instinker is de code die iedere verrichting heeft. Wordt het foute codenummer gebruikt dan is de kans groot dat je niets of veel te weinig terugkrijgt. Schrijnend zijn de verhalen op de lokale radio van Donegal van mensen die bijvoorbeeld tienduizend euro hebben betaald voor een verrichting en die door een foute code maar een paar honderd euro terugkrijgen. Vaak gaat het dan om geld dat ze hebben geleend van familie of vrienden. En fout is fout, HSE is daarna niet genegen om correcties in overweging te nemen.

Nog een grote instinker – en deze is echt te belachelijk voor woorden – is het feit dat je moet bewijzen dat je op de dag van de operatie inderdaad in het buitenland bent geweest. Het feit dat je bijvoorbeeld in Belfast bent geopereerd is niet genoeg bewijs. Je moet een bonnetje hebben. Koop dus voor de operatie ergens een flesje water of zoiets en vraag en bewaar het bonnetje met de datum erop. Hier ging het bij mij bijna alsnog fout. Ik had alles ingediend en alles leek in orde, maar toen kwam bericht van de HSE dat ik een bonnetje nodig had om te bewijzen dat ik in Belfast was. Ik zat in zak en as, tot ik in mijn portemonnee nog een bonnetje vond van een diner, de avond voor de operatie in Belfast. Dat werd geaccepteerd.

De moraal van dit verhaal is als volgt. Niks is erger dan met pijn blijven rondlopen en op een eindeloze wachtlijst staan. De cross border directive biedt een goede mogelijkheid om aan alle pijn en ellende een eind te maken. Weet echter dat je met een onverbiddelijk bureaucratische organisatie in zee gaat, dus check en double check alles wat je doet. Kingsbridge Private Hospital in Noord Ierland heeft een aparte afdeling voor cross border vragen en hoewel ze soms ook de plank misslaan kan dit een hele steun zijn. Ze doen ook een soort cross border spreekuur. Voor zover ik weet hebben ze ziekenhuizen in Belfast en Ballykelly en klinieken in Letterkenny en Sligo.

Geplaatst: 28-11-2022
Bron: Frits Beutinck

Bezoekers lazen ook:

• Religies in Ierland
  Geschatte leestijd : 6 minutenIn Ierland zijn er verschillende religies vertegenwoordigd. Hier zijn enkele van de belangrijkste: Katholicisme Het katholicisme is de grootste religie…
• Belastingaftrek op medische kosten
  Geschatte leestijd : 6 minutenInleiding U kunt inkomstenbelasting terugvragen op bepaalde soorten zorgkosten. Belastingvermindering voor de meeste kosten is tegen het standaardtarief. Vermindering op…
• De beste tips voor het boeken van uw vakantie
  Geschatte leestijd : 3 minutenAls u ervan droomt om dit jaar op reis te gaan, kan deze handige gids u helpen bij het boeken…
• Vernielers en vernederaars: de armen van Ierland verdreven tijdens de Grote Hongersnood
  Geschatte leestijd : 5 minutenAnalyse: Deze verguisde figuren waren betrokken bij de uitzettingen van zo’n 250.000 Ierse gezinnen in de jaren 1840 en 1850…
• Het laatste nieuws en berichten leest u hier!
  Geschatte leestijd : 95 minutenIerland staat op scherp voor ‘mysterieus’ virus nu het aantal besmettingen stijgt en er een ‘blijf thuis’-waarschuwing is afgegeven Ierland is in opperste staat van paraatheid nadat het Verenigd Koninkrijk…….